Asteartea, 2015eko azaroak 3a.
Josu Tornay Xakean aditua
Jokalarien eta elkarteetako arduradunen
artean argi dago euskal xakearen egungo egoera ez dela bereziki ona eta berritu
beharra daukala. Azken 15 urteotan ia-ia berdinak dira Euskal Herriko jokalari
onenak, torneoetako emaitzak ez dira oso onak, kluben egunerokoa oso
intentsitate baxukoa da kasu gehienetan, Ipar Euskal Herria basamortuaren
parekoa da ia, eta ez da batere erakargarria federazioetan karguak edukitzea.
Gauza positiboak ere badaude, baina duela 15 urte baino gutxiago. Torneo, klub
jarduera eta mugimendu onargarria dago hiriburuetan, baina maila altuko
torneoak (Bilboko Masters finala) eta maila altuko klubak (Gros eta Sestao)
kenduta, ez dago askoz gehiago. Mario Gomez beteranoa da lehian jarraitzen duen
maisu handi bakarra, eta Felix Izetak dauka FIDE elorik altuena, lehiatik
aspaldi erretiratu zen arren. Nola liteke?
Gros xake taldearena da arlorik baikorrena. Gorestekoa da Eli Argandoņak
egindako lana. Botere handiko kluba eraikitzeaz gain, euskal xakea aberastu du:
Jokalari onak sortu ditu Grosek, torneo politak antolatu ditu, eta Gipuzkoako
bertako eta beste lurralde batzuetako klubei lagundu die. Azken urteotan lan
ona egin dute Sestaon ere, baina galtzeko arrisku handian dago, eskasa delako
harrobiko xakea eta lurraldeen barnealdean dagoena.
Miguel Angel Muela Euskadiko Federazioko lehendakariak hiru hamarkada pasatxo
daramatza karguan. Nahiz eta askotan kritika gogorrak jaso izan, borondate
oneko lana egin du euskal xakea mantentzeko eta elkartzeko, Ipar Euskal Herria
eta Nafarroa barne. Egon da aukeraren bat Muela ordezkatzeko, baina klubak ez
ditu konbentzitu, arrazoiarekin, ziurrenik. Santi Gonzalez nazioarteko maisu
bilbotarrak oso kritiko hitz egin izan du sarritan Euskadiko Federazioari
buruz, eta arrazoia izango zuen sarritan, baina hautagai sendo bat behar da
aldaketa gauzatzeko, eta orain arte ez da egon.
Araba, Bizkai eta Gipuzkoan dagoen kirol lege polemikoa da beste gai bat. Umeak
ezin dira federatu 11 urte eduki arte, eta, kasu gehienetan, beranduegi izaten
da jada. Lehian hain berandu hasita, ezinezkoa da umeek xakean maila altua lortzea.
Xakea ez da futbola edo errugbia, eta umeen garuna 5 edo 6 urterekin has
daiteke xakeko estrategiak barneratzen eta torneoetan gauzatzen, inolako
arrisku fisiko edo psikologikorik barik. Europar Batasunean bakarra den Eusko
Jaurlaritzaren arau horrek min handia egiten dio euskal xakeari. Araba, Bizkai
eta Gipuzkoan aurrera egin nahi duten umeek Nafarroan, Ipar Euskal Herrian,
Errioxan edo Kantabrian federatu beharra daukate aukeraren bat edukitzeko.
http://www.berria.eus/paperekoa/2092/023/001/2015-11-03/berritu_beharrean_dago_euskal_xakea.htm